Ik zit aan tafel bij zijn twee tantes. Overrompeld zijn zij door zijn overlijden en door alles wat er op hun afkomt. Ja, vanzelfsprekend regelen zij zijn uitvaart want ondanks dat ze al enige tijd geen contact meer hadden zijn zij de meest dichtbije familie. Ja, ze weten dat hij een ‘fanatiek’ natuurliefhebber was en dat hij op natuurbegraafplaats Geestmerloo wilde worden begraven. En nee, er komen niet veel mensen want hij was nogal op zichzelf.
Het is een bijzonder gesprek met mooie herinneringen van lang geleden toen zijn moeder, hun zus, nog leefde én er zijn vragen over zijn recente verleden. Eén ding weten ze zeker het moet een milieuvriendelijke uitvaart worden, ongeacht de kosten.
Ik vertel dat er veel mogelijkheden zijn om een uitvaart duurzaam te verzorgen en laat de beide dames voorbeelden zien van duurzame kisten. Ze kiezen voor een massief houten kist met klosgrepen. Ze regelen verder zelf bloemen bij de plaatselijk duurzame bloemist en kiezen bloemen uit het seizoen.
De dames vinden het fijn dat ze zijn laatste wens kunnen respecteren en zijn opgelucht dat ze niet hoeven na te denken over een grafmonument. Omdat er op natuurbegraafplaats Geestmerloo geen grafmonumenten voorkomen bieden zij namelijk kosteloos een boomschijf aan met inscriptie. Een beslissing minder voor hun neef, zo dichtbij maar ook zover weg.