Voor nabestaanden kan het meehelpen bij de laatste verzorging heel waardevol zijn maar soms ook best spannend. Zo ook voor deze dochter.
Ik vraag haar of ze misschien mee wil helpen met het verzorgen van haar moeder. Nee, liever niet, zegt ze, dat vind ik best spannend, maar ik wil er wel graag bij zijn, is dat goed? Ja natuurlijk, zeg ik.
Wanneer mijn collega en ik haar moeder verzorgen staat ze op een afstandje te kijken. Ik vraag haar of ze haar moeders sokken even wil aangeven, pak ze van haar aan en doe ze aan. Vervolgens help ik mijn collega met het aantrekken van moeders blouse. Blijkbaar zaten de sokken nog niet helemaal naar haar wens, want als ik mij omdraai zie ik dat ze aan de sokken plukt. Ik glimlach naar haar en vraag of ze het nog steeds spannend vindt. Nee, zegt ze, eigenlijk niet. Zou je dan misschien ook je moeders haar even willen kammen, want jij weet tenslotte hoe ze het altijd droeg? Graag, zegt ze, en pakt de kam van mij aan.
En ik, ik doe met liefde even een stapje achteruit.